برخلاف تصور بیشتر کاربران گرفتن یک عکس خوب و ماندگار به سادگی فشردن دکمه شاتر دوربین نیست و ثبت عکس با ثبت عکس خوب تفاوت‌های زیادی دارد. با این حال ثبت تصاویر عالی کار مشکلی نیست و با در نظر گرفتن نکاتی انگشت‌شمار می‌توان تصاویری گرفت که زیباترین خاطرات را برای همیشه در یادها زنده نگه می‌دارد. در این بخش تلاش داریم نکاتی را که هر دارنده دوربین دیجیتال باید به آنها مسلط باشد مرور کنیم که گاه عکاسانی که به صرف داشتن دوربین پیشرفته خود را عکاس حرفه‌ای می‌دانند نیز آنها را رعایت نمی‌کنند و گویی آثارشان همیشه چیزی کم دارد. هدف از بیان این نکات تکرار کلاس‌های آموزشی و کتب عکاسی نیست بلکه می‌خواهیم در دنیای مدرن امروزی از دوربین دیجیتال خود بهتر استفاده کنیم.کیف، باتری، کارت حافظهبعید می‌دانیم کسی به همراه بردن دوربین و کارت حافظه را حین گردش و سفر از یاد ببرد و کارت حافظه‌ای نیز برای دوربینش تهیه نکرده باشد اما انتخاب کیف، باتری و کارت حافظه مناسب یکی از اساسی‌ترین کارهایی است که قبل از سفر باید انجام داد. کیف انتخاب‌شده برای دوربین‌های دیجیتال باید مستحکم و مقاوم باشد و زیبایی ظاهری در آن اهمیت زیادی ندارد. تهیه باتری یدکی برای دارندگان تمام دوربین‌های دیجیتال توصیه می‌شود و هیچ چیز به اندازه باتری خالی و دسترسی نداشتن به برق برای شارژ نمی‌تواند در عکاسی آزاردهنده باشد. باتری یدکی هر دوربین را می‌توان از نمایندگی رسمی آن خریداری کرد و تهیه باتری‌های یدکی از برندهای دیگر توصیه نمی‌شود مگر اینکه آزمون خود را از نظر کیفیت پس داده باشند. قبل از سفر یا گردش باید حتما باتری یدکی را شارژ کرده و در کیف سفری دوربین قرار داد تا با اتمام باتری اول بتوان به سادگی دیگری را جانشین آن کرد. کارت‌های حافظه امروزی در ظرفیت‌ها و سرعت‌های متنوعی عرضه می‌شوند که برای داشتن بهترین عملکرد توصیه می‌شود حجیم‌ترین و سریع‌ترین کارت ممکن خریداری شود. کارت‌های سریع حین ضبط فیلم‌های HD دچار وقفه یا پرش نمی‌شوند و هنگام عکاسی پیاپی نیز کاربر را به خوبی همراهی می‌کنند اما کارت‌های کند که ساخت برندهای تقلبی و خرده‌پا هستند با هنگ کردن پیاپی اعصاب کاربر را به هم می‌ریزند و ممکن است نتایج حاصل از یک گردش به‌یادماندنی را با سوختن نابود کنند.شست، اشاره، قابمراحل عکاسی در افراد بی‌تجربه و تازه‌کار شامل دیدن سوژه، روشن کردن دوربین و فشردن دکمه شاتر است که نخستین بازتاب منفی آن هدر رفتن انرژی باتری خواهد بود. فرد نکته‌بین قبل از ثبت عکس سوژه را به خوبی برانداز می‌کند و زوایای دید گوناگون را روی آن می‌آزماید. یکی از بهترین راه‌های آزمودن زاویه دید ساختن یک قاب با انگشتان شست و اشاره هر دو دست است که با جلو و عقب بردن آن می‌توان به سادگی وضعیت سوژه در کادر را شبیه‌سازی کرد. این عمل در ابتدا ممکن است کمی عجیب باشد اما پس از مدتی کاربر می‌تواند آن را در ذهن خود انجام دهد و بدون نیاز به حرکت دادن دستان، سوژه را در کادری خیالی تصور کند. بعد از ارزیابی سوژه در کادر می‌توان دوربین را روشن کرد و با تغییر زوم یا جلو و عقب رفتن کادر مذکور را به یک عکس حقیقی تبدیل کرد. گاه عکاس می‌داند سوژه جالبی انتخاب کرده اما ساخت کادر فرضی دردی را دوا نمی‌کند و اینجاست که عکاس واقعی از عکاس‌نما متمایز می‌شود. فردی که به دنبال ثبت خاطرات نیست برای همیشه از کنار سوژه رد می‌شود اما تنها با برگشتن و دیدن سوژه از زاویه‌ای دیگر شاید شانس ثبت تصویر بالا رود. بنابراین نباید سوژه را به راحتی فراموش کرد و گاه با حرکتی به سادگی چرخاندن سر به عقب می‌توان عکسی ماندگار ثبت کرد.نقطه طلاییبا اینکه رنگ و شکل سوژه نقش مهمی در میخکوب کردن بیننده دارد اما گاه تصاویر سیاه و سفیدی از سوژه‌ای معمولی چون تخته سنگ، شیر آب یا لوله می‌بینیم که با وجود فقدان رنگ و نداشتن موضوع جالب در نگاه ما زیبا به نظر می‌رسد. قرار دادن سوژه در مرکز کادر تنها گاهی آن را در مرکز توجه قرار می‌دهد اما گاه با قرار دادن سوژه در محلی غیر از مرکز تاکیدی غیرقابل انکار روی آن ایجاد می‌شود که به ماندگار شدن عکس کمک زیادی می‌کند. با رسم دو خط افقی و دو خط عمودی فرضی، عکس به 9 خانه مشابه تقسیم می‌شود که برای تاکید بر سوژه می‌توان مرکز آن را در یکی از چهار نقطه تلاقی خطوط فرضی قرار داد. همین کار ساده نیمی از عکس‌های معمولی را به عکس‌های دیدنی تبدیل می‌کند و با رعایت کردن این نکته نه‌چندان مهم حین عکاسی می‌توان در بیشتر موارد عکس‌هایی ثبت کرد که بعدا در پروسه گزینش حذف نمی‌شوند. خوشبختانه امروزه بیشتر دوربین‌های دیجیتال هنگام عکسبرداری امکان فراخوانی خطوط راهنمای مذکور را دارند و دیگر عذری برای ثبت عکس‌هایی با تاکید نامناسب وجود ندارد.زوم و عمل بینیعکاسی پرتره در گرفتن دهانه دوربین به سمت صورت سوژه و ثبت عکس خلاصه نمی‌شود و یک پرتره عالی خصوصیاتی مانند یک بشقاب قرمه‌سبزی طبخ‌شده توسط کدبانویی مسن دارد. با اینکه همه می‌دانند این غذا از چه اجزایی تشکیل شده اما رعایت کردن اندازه‌ها و اصول است که حاصل کار فردی باتجربه را از دستپخت تازه‌عروسان متمایز می‌سازد. یک پرتره ایده‌آل اولا اجزای صورت سوژه را شکلی کاملا یکنواخت و طبیعی نشان می‌دهد و به همین دلیل ثبت پرتره از فاصله نزدیک و در حالت واید بدفرم‌ترین وضعیت را همراه یک بینی بزرگ از چهره سوژه ایجاد می‌کند. با عقب رفتن به میزان چند قدم و کمی زوم می‌توان تحدب لنز دوربین را اصلاح کرد و این امر به خصوص در مورد کامپکت‌های جدید که لنز 24 یا 28 میلی‌متری دارند اهمیت می‌یابد. زوم کردن برای پرتره مزیت دیگری نیز دارد و موجب محو شدن بیشتر پس‌زمینه می‌شود که خصوصیت دیگر یک پرتره ایده‌آل است. نوردهی چهره موضوعی مهم در پرتره است اما برای گرفتن پرتره خوب در سفر نیازی به تجهیزات مخوف وجود ندارد و البته لطف عکاسی با دوربین‌های کامپکت نیز به همین ساده بودن آن است. برای ثبت پرتره بهتر است صبح یا عصر انتخاب شود که از پرتوهای مستقیم آفتاب اثری مشاهده نمی‌شود. برای روشن کردن چهره و گاه کاستن نقاط صورت می‌توان نوردهی را یک‌سوم یا دو‌سوم گام افزایش داد و شدت دادن به رنگ نیز موجب ثبت چهره با رنگ و لعاب بهتر می‌شود. با رعایت همین چند نکته ساده می‌توان ترتیبی داد که سوژه پس از هر بار دیدن چهره خود در عکس به فکر عمل بینی نیفتد.اندکی تفاوتگاهی به خرج دادن اندکی تفاوت یک عکس معمولی را به عکسی دوست‌داشتنی تبدیل می‌کند که به دلیل عرف نبودن معمولا هیچ کس به سراغ این عامل تغییردهنده نمی‌رود. کادرهای کج، تغییر دادن شدت رنگ، ثبت سیاه و سفید، نوردهی بیش از اندازه، کادرهای بسته از صورت و گاه حرکت دادن دوربین جزو مهم‌ترین این تغییرات غیرعرف هستند که توجه کمی به آنها می‌شود اما با کمی تفکر و اندکی جسارت می‌توان آنها را از عیب به حسن تبدیل کرد و تصاویر جالبی گرفت. برای تمرین هر کدام از این راه‌ها باید دوربین را روی آن وضعیت تنظیم کرد و بدون دست زدن به آن یک روز کامل عکاسی کرد. برای مثال می‌توان زوم را افزایش داد. افکت سیاه و سفید را انتخاب کرد یا نوردهی را یک گام افزود و بدون دستکاری آن و تنها با تکیه بر انتخاب زاویه و کادر تصاویر را ثبت کرد. افزایش شدت رنگ زمانی که سوژه از اجزای رنگارنگ تشکیل شده نتایج جالبی به همراه دارد اما بدیهی است که هنگام ثبت سوژه‌های یکنواخت و کمرنگ جالب نخواهد بود. کادر کج یکی از مخرب‌ترین‌ترین راهکارهاست که باید در نهایت دقت به کار گرفته شود. قبل از ثبت تصویر نیز می‌توان با کادر کج فرضی آن را تست و سپس نسبت به ثبت عکس اقدام کرد. در نهایت به حرکت دادن دوربین می‌رسیم که در صورت افزایش نوردهی یا بازگذاشتن شاتر معنا پیدا می‌کند و می‌تواند پویایی سوژه را به خوبی نشان دهد.وایت‌بالانسوایت‌بالانس در دوربین‌های عکاسی یکی از مهم‌ترین پارامترهاست که بسیاری از عکاسان آن را روی حالت خودکار گذاشته و به ثبت تصویر می‌پردازند. البته حالت خودکار وایت‌بالانس بسیاری از دوربین‌ها در شرایط نوری معمول به خوبی عمل می‌کند اما زمانی پیش می‌آید که پردازنده دوربین گول شرایط نوری نامتعارف یا رنگ متفاوت سوژه را می‌خورد و در نهایت عکس با ترکیب رنگ مناسبی ثبت نخواهد شد. وایت‌بالانس به بیان ساده تعیین می‌کند که رنگ‌های عکس چقدر گرم یا سرد ثبت می‌شوند و در دوربین‌های مجهزتر می‌توان آن را به صورت تدریجی از گرم تا سرد تنظیم کرد. معمولا وایت‌بالانس خودکار زمانی دچار اشتباه می‌شود که در اتاق لامپ‌های التهابی و مهتابی به صورت همزمان به کار گرفته شود یا کل کادر با سوژه‌ای یکدست و یکرنگ پوشیده شده باشد. در این حال باید از وضعیت‌های ازپیش تعیین‌شده وایت‌بالانس استفاده کرد یا خود تنظیم دستی آن را بر عهده گرفت. تنظیم بودن وایت‌بالانس به ثبت تونالیته طبیعی کمک زیادی می‌کند اما گاه می‌توان با تغییر در وایت‌بالانس نتایج جالبی ثبت کرد. انتخاب حالات مخصوص لامپ‌های التهابی عکس را به طور محسوسی سرد می‌کند به طوری که هاله‌ای آبی‌رنگ تمام کادر را می‌پوشاند و به عکس حالات مخصوص لامپ مهتابی هاله‌ای گرم به عکس می‌بخشند که در صورت استفاده بجا نتایج جالبی به همراه خواهد داشت.عکاسی دیجیتال در تهیه لنزهای بزرگ و گران‌قیمت برای دوربین‌های سنگین خلاصه نمی‌شود ومگاپیکسل‌های دوربین نیز تاثیری در ماندگاری تصاویر آن ندارند. عکسی در ذهن‌ها باقی می‌ماند که اجزای دلنشینی داشته باشد و در ثبت آن فکر و احساس خرج شده باشد. اگر می‌خواهید عکس‌های بیشماری که می‌گیرید دربرگیرنده چند تصویر ماندگار نیز باشد همین حالا دوربین خود را آماده کرده و نسبت به آزمودن نکات درج‌شده در این مقاله اقدام کنید.