آموزش عکاسی – ترکیب بندی در عکاسی
پر کردن کادر
مثل یک پسر بچه ی کنجکاو، همیشه در حال از هم باز کردن چیزها هستم، که ببینم از چند تکه ساخته شده اند. چند تا از این قربانی هایم را می خواهید نام ببرم؟ یک جاروبرقی ، یک ماشین چمن زنی کهنه ، یک رادیو ترانزیستوری … دوباره بستن آن چیزها هیچ وقت برایم مهم نبود، بنابراین در بسیاری از مواقع این فریاد را می شنیدم که : ” برایان ، بدو برو بیرون و آن چیزهایی را که در پارکینگ ریخته ای جمع کن! “.
اما هواپیما و ماشین های مدل ، داستان دیگری داشت. بسیار هیجان زده می شدم وقتی که یک جعبه با یک عالمه قطعه منفصل و یک تیوب چسب و یکی دو قوطی رنگ به من می دادند و من می توانستم این قطعات را به صورت یک ماشین یا هواپیما روی هم مونتاژ کنم.
اما هیجان هیچ ماشین یا هواپیمایی به مونتاژ آن کشتی های جنگی نمی رسید. یک بار من و برادرم بیش از سه هفته روی یکی از آن ها کار کردیم، و حتی به تمام جزئیات بسیار ریزی که در ساختن یک کشتی وجود دارد توجه می کردیم. به زبان عکاسی بخواهیم صحبت کنیم ، دو نوع ترکیب بندی وجود دارد : یکی شبیه آن ریخت و پاشی که من در کف پارکینگ بر جای گذاشته بودم – شما می توانید همه ی قطعات را ببینید و شاید هم بتوانید تشخیص دهید که متعلق به چه چیزی است – و دیگری شبیه به آن کشتی جنگی – همه چیز سر جای خودش است و بیننده در شناسایی آن هیچ شکی ندارد. منصفانه است که بگوییم همه ی عکاسان می کوشند که به سمت ترکیب بندی ” کشتی جنگی ” بروند.
دست یافتن به این هدف یک چالش درونی است : نقطه ی دید من چگونه است ؟ آیا باید پایین تر قرار بگیریم ؟ آیا باید بالاتر بروم ؟ آیا باید لنز تله فتو یا زاویه باز استفاده کنم ؟ آیا این پس زمینه انتخاب خوبی است ؟ آیا باید با یک دیافراگم کوچک عکاسی کنم ؟ آیا سرعت شاتر من به اندازه ی کافی کم است ؟ آیا باید وقتی شرایط نوری بهتری وجود داشت برای عکاسی برگردم ؟ آیا باید از سه پایه استفاده کنم ؟ آیا باید از فیلتر استفاده کنم ؟
چه باد بدی ! چه باران بی وقتی ! جه ابر نا جوری ! چه ماشین بد جایی ! چه سیم برق مزاحمی ! غیر از این ها ، بزرگترین مشکل ترکیب بندی که عکاسان مبتدی با آن روبرو هستند چیست؟ نا کامی در پر کردن کادر !
مثلا وقتی تمام قطعات دستگاه چمن زنی در کف پارکینگ پراکنده شده باشد، تشخیص این که این قطعات دقیقا مربوط به چه چیزی است مشکل است. واضح ترین و حداقل آسان ترین راه حل این است که یکی دو قدم به سوژه نزدیک تر شویم در نتیجه باید تمام قطعات را در یک ناحیه جمع کنیم.
اگر نزدیک تر شدن به سوژه ممکن نبود (شاید سوژه ی شما یک گوزن باشد که در چمن زار آن طرف رودخانه چرا می کند) باید با استفاده از یک لنز تله فتوی بلند تر کادر خود را پر کنید. حتی بعد از عکاسی از گوزن با لنز بلندتر، تعجب نکنید اگر دیدید که نتیجه ی کار به اندازه ی کافی نزدیک نیست. چرا؟
پست الکترونیک گوگل در ایران از روز دوشنبه هفته جاری از دسترس کاربران ایرانی خارج شد که برخی مسئولان این قطعی را به دلیل محکوم کردن سوء استفاده از فضای مجازی برای توهین به مقدسات و نیز به دنبال تقاضای مردم عنوان کردند.
